sábado, 27 de julio de 2013

Angeles Fernández en la Presentación de:" El Camino y otro pasos"

 
Ángeles Fernández, Presidenta de la Asociación de Amigos de Santiago de la Comunidad Valenciana y Presidente de la Federación de Asociaciones del Camino de Santiago, en un momento de la presentación de la obra de César Gavela, "El Camino y otros pasos".
 
Lita no habló de la parte cultural del camino y nos recordó el genial proyecto de la Traslatio, buque ruso, cargado con periodistas y escritores que siguieron en barco la ruta del camino.
 
Llegada del buque escuela ruso ‘Mir’ al puerto de Vilagarcía como punto y final de la Traslatio marítima - FOTO: X.Rey
El buque llgando a Vilagarcía de Arousa
 
 
Durante el evento Ernesto Urra nos ofreció temas como Caminos, de Pablo Milanés, o Cantares de Joan Manuel Serrat
De izquierda a derecha: Mila Villanueva, Ángeles Fernández, César Gavela, Gloria de Frutos y Alberto Gimeno. A la guitarra Ernesto Urra.

jueves, 25 de julio de 2013

César Gavela, nuevo socio de Honor de Concilyarte


Juan Pablo Zapater, César Gavela y Alberto Gimeno.
 
 
 
Después de la presentación de su obra El camino y otros pasos, en la tarde de ayer en el salón de actos de la SGAE, César Gavela fue nombrado socio de Honor de Concilyarte.
 
En la fotografía con sus buenos amigos, los escritores Juan Pablo Zapater y Alberto Gimeno que fueron galardonados recientemente con el Premio de la Crítica Literaria Valenciana, en Poesía y Narrativa respectivamente. Después del verano también presentarán sus obras con nosotros.
César fue presentado como autor por Gloria de Frutos.
 
----- 


A continuación transcribo uno de los cuentos que fue leído por Alberto Gimeno:

EL AMOR MÁS GRANDE:

Se sentó bajo un árbol en las afueras de Carrión y allí una mujer muy alta y gorda que venía del campo, le propuso relaciones. Nicanor le dijo que sí, fue todo muy inesperado y rápido.
-¿Te gusto?
-Con locura
-¿De verdad? ¿Y por qué tanto y tan pronto?
-Porque eres mucho más grande que yo, una giganta, y siempre he tenido curiosidad por acostarme con una mujer enorme.
Ella, que medía dos metros y cinco centímetros, no quedó gustosa de las palabras de Nicanor, pero prefirió olvidarlas. Le quitó la ropa a manotazos y lo absorbió como un cigarrillo.
Quince días después de estar en el oficio de amante zángano, Nicanor había perdido nueve kilos y su novia había ganado más de doce, pues entre amor y amor ella salía a la cocina a devorar quesos enteros, fuentes de carne, jarros de vino y roscas de harina y huevo.
Una noche, cuando la giganta dormía, Nicanor saltó por la ventana, ganó cien metros, corrió perseguido por la novia a través de los trigales y se refugió en un palomar. Desde allí escuchó las voces de la giganta, sus gritos roncos más tarde algunos llantos después y, a lo último, ya con el alba en  lontananza, la vio regresar a su casa tan lenta como triste, tan grande como buena.






César Gavela presentando a José Ovejero también socio de Honor de Concilyarte, en Bibliocafé el pasado mes de Junio.

sábado, 20 de julio de 2013

Nor Noroeste de César Gavela

Plaza de la Leña (pintura de Javier Albatros)
 
 
El próximo día 24 de Julio, a la par de la presentación de El Camino y Otros Pasos, tendremos en primicia la lectura de algunos cuentos de la obra Nor Noroeste del propio autor.
 
Estos cuentos vienen de una larga espera. Unos pocos, los más breves, fueron publicados en la prensa leonesa hace veinte años. Los otros son posteriores. Todos han sido reescritos para formar este libro porque proceden de un mismo mapa geográfico y literario, que parece convocarnos desde la lluvia, el humor y la melancolía.
 
César Gavela
 
(El libro en edición digital, lleva sello de Santiago de Compostela)
 
Será en el salón de Actos de la SGAE a las 19.30
 
También contaremos con el acompañamiento musical de Ernesto Urra.
 
Al final se  servirá un "ribeiro" de Honor.

domingo, 14 de julio de 2013

Presentación de "El Camino y otros pasos" de César Gavela



Nuevamente presentamos un libro sobre el Camino coincidiendo con el día de la Patria Gallega y la fiesta del su Patrón.

Os esperamos!

                                           ¡Ultreya!

lunes, 8 de julio de 2013

Hipnotopia en doses pequenas

 
 
Nuestro Socio de Honor Xavier Frías Conde, presentó el pasado 28 de Junio, entre otras obras, la antología de microrrelatos "Hipnotopia en doses pequeñas" (Editorial Lastura), en la Galería Oriente - occidente por cortesía de Enriqueta Hueso.

Los autores, componentes del grupo "Bilbao" demuestran su gran ingenio y dominio de la lengua gallega en esta obra que es a la vez variada, fácil de leer y amena, lleva de "xeito"

Os paso unos cuentos relatos de los diferentes autores:

Contraposicións:

-Queres que che diga a lista dos Trastamara?
-Qué tal se che recito o Real Madrid que gañou a Copa de Europa en 1956?
-Estadio Heyssel, Bruselas?
-Non, París, Parque dos Príncipes.
-E se facemos o amor?
-Aí falaches.

(VICENTE ARAGUAS)

HORROR. Acabo de pór a nota sobre una palabra no exame e esta vén de berrar. Fixándome ben,vexo que a palabra en cuestión di "sensibilidade". Claro, agora entendo porque lle afetou tanto, coitada.

(XAVIER FRÍAS)

ANTES.

Non hai amigos coma os vellos amigos, non hai viños coma os vellos viños, non hai casas coma as vellas casas de pedra.

Non hai patacas coma as de antes, nin películas, nin froita, nin trens,nin músicas, nin noites, nin inverno. nin lúa.

O espello sempre está a o fondo din corred escuro de máis.

(MANUEL PEREIRA)

APAGA  o candil rapaza non é hora de ler. Apaa o candil. Pasa un tempo. Acendo o candil. Díxenche que apagases o candil rapaza. Apago o candil. Estando gastando o gas inutilmente  rapaza apaga esa luz de ve. Apago o candil agardo moito rempo pensó alá para mim e os ollos tamén gasto os ollos pero son meus. Acendo o candil. Apaga o candil rapaza os ollos serán  teus pero o gas e os mixtos pagáos teu pai que o saibas. Apago asustadísima.

(LUZ PICHEL)

Sostívolle as mans con forza. Mirouna e empezou a falar coa voz grave das verdades solemnes. Controlu os xestos. As mans non suaban. Non deu nin una explicación de mais.

Pero, por un segundo, non pudo evitar que os seus ollos se deslizasen, Lixeiramente, dende o ondo  das súas pupilas até algún lugar na parte esquerda  da súa fronte. Era un sinal inequívoco. Sabíao.

(BEGOÑA REGUEIRO)

-Non podo contale e un segredo.
-Parece emntira. ¿Cántos aniños hai que nos coñecemos?

-Por iso mesmo.

MARGA VAZQUEZ.

...o vento de xaneiro chocaba nas súas meixelas, mancábanlle os dedos dentro das luvas e case non sentía os pés nos seus zapatos. Xa ía caendo o sol cando chegou preto do mercado, escoitou como falaban dúas señoras xa se lles nota  a os días, dicía unha, pois si, pensóu el, nótaselles. Logo parou na "liquidación por cese de actividad" do escaparate de Arte Floral...

RAFA YÁÑEZ

Enhorabuena a todos!!!